1 Απριλίου 2012

The Woman in Black

Ο Arthur Kipps έχει χάσει τη γυναίκα του στη γέννα.Πλέον έχει κοντά του μόνο τον γιο του και την νταντά.Είναι δικηγόρος και λόγο της δουλειάς του θα φύγει σε ένα απομονωμένο χωριό προκειμένου να τακτοποιήσει μια υπόθεση κληρονομιάς.Σύντομα όμως θα έρθει αντιμέτωπος με ένα εκδικητικό φάντασμα που στοιχειώνει τους ντόπιους.
Το σπίτι που ανήκει στον πελάτη του είναι στοιχειωμένο από το φάντασμα μίας γυναίκας που έχει χάσει το μικρό της γιο.Ο άδικος αυτός θάνατος του γιου της, θα κάνει αυτό το φάντασμα να φέρει ολέθριες συνέπειες για τα παιδιά του χωριού.


Αυτή είναι ,λοιπόν, η πρώτη ταινία του  Daniel Radcliffe μετά τη  Harry Potter  εποχή.
Γύρισε σελίδα, και η καριέρα του ξεκινάει με πολλές υποσχέσεις.


Ας μην τα πολυλογώ, η ταινία είναι πραγματικά πολύ καλή και αξιόλογη!
Είναι από τις λίγες ghost story ταινίες, που υπηρετεί με σεβασμό τους κανόνες του είδους και σε δικαιώνει.
Η ταινία παρόλο που δεν έχει κάποιο σούπερ ξεχωριστό και καινούριο θέμα ,μπορώ να πω με σιγουριά, ότι είναι από τις καλύτερες ,σχετικά με άλλες παρόμοιες καινούριες Χολιγουντιανές ταινίες, και ξεχωρίζει.

Οπότε αν είσαι φαν αυτού του είδους μην τη χάσεις, γιατί σπάνια βγαίνουν τέτοιες αξιόλογες ταινίες.


Σκοτάδι, ομίχλη,σκιές,πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν,ουρλιαχτά κλπ κλπ

Είπαμε, είναι ταινία με ghost story, από εκεί ξεκινούν όλα.Αν δεν είναι του στιλ σου, τράβα να δεις τρανσφορμερς.Δηλαδή, μην μπεις καν στη διαδικασία να δεις την ταινία γιατί απλά παίζει ο ΧΑΡΥ ΠΟΤΕΡ!
Οχι!! Θα εκνευριστείς και θα απογοητευτείς με το πόσο αργό είναι το έργο.Επίσης, ενδεχομένως να σπαστείς με τις κλασικές σκηνές αυτού του είδους,
με αποτέλεσμα να βγάλεις την ταινία πατάτα.Π.Χ που περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να εμφανιστεί κάτι και να ξεσπαστείς.
Είναι άδικο όμως να τη δυσφημίσεις,απλά επειδή δεν ήταν του στιλ σου! Και επιμένω γιατί σίγουρα ο Daniel ήταν η αφορμή να δεις αυτήν την ταινία.Και βάζω το χέρι μου στη φωτιά.


Από την άλλη μεριά, ακόμα και αν δεν είναι του στιλ σου η ταινία, εάν μπεις λίιγο στο κλίμα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην φοβηθείς έστω και σε μια σκηνή.
Όπως είπα και πριν, ο σκηνοθέτης  James Watkins  υπηρετεί όλους τους κανόνες του είδους, και έχει βάλει στοίχημα να σε τρομάξει με κάθε τρόπο.

Από την μουντή γοτθική ατμόσφαιρα, από το τρομαχτικά μεγάλο και απομονωμένο σπίτι,από τις πορσελάνινες κούκλες, μέχρι και το ίδιο το φάντασμα.Τα πλάνα του και τα οπτικά του τρίκ δείχνουν το πόσο πολύ καλά ξέρει ΚΑΙ να υπολογίζει τον χρόνο ΚΑΙ εντείνει την αγονία του κοινού αλλά ΚΑΙ να σε τρομάξει.

Ένα πράγμα που μου άρεσε πολύ και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το γεγονός ότι το απομονωμένο στοιχειωμένο σπίτι το ένωνε μόνο ένας δρόμος,ο οποίος όταν έρχεται η παλίρροια κρύβεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.!!







Ο Daniel  ''ξεκινάει'' ουσιαστικά την κινηματογραφική του καριέρα με αυτήν την ταινία.
Γιατί πλέον είναι ώριμος και επιλέγει.

Σε καμιά περίπτωση δεν μου θύμισε τον  Harry Potter.Παρόλο που πάντα τον θεωρούσα  αδιάφορο ως ηθοποιό, νομίζω πως σιγά σιγά αλλάζω γνώμη γι' αυτόν ως προς το καλύτερο.
Ενσαρκώνει έναν πατέρα που υποφέρει από το χαμό της γυναίκας του.Παρόλο που ο ίδιος είναι πολύ νέος,αυτό δεν τον κρατάει πίσω και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό και πειστικό.Σε κάθε περίπτωση με έπεισε σε αυτό το ρόλο, και έπαιξε όσο καλά μπορούσε.


Μπορεί να σε ξινίσει λίγο το παίξιμό του γιατί ενδεχόμενος να περίμενες κάτι παραπάνω από αυτόν,ωστόσο, είναι λογικό να έχει τη φάτσα της αγελάδας συνεχώς και το ύφος  WTF σε κάθε τι που του συμβαίνει.
Ο συγκεκριμένος ρόλος και το συγκεκριμένο είδος ταινίας δεν του άφηνε πολλά περιθώρια για να δείξει το υποκριτικό του ταλέντο.Δυστυχώς.
Αλλά δεν με ένοιαξε αυτό.Πραγματικά, νομίζω πως είναι το τελευταίο πράγμα που θα με πείραζε στη συγκεκριμένη ταινία.
Μην πεις, ΕΛΕΟΣ που τον βλέπεις να προχωράει ΘΑΡΡΑΛΕΑ με το κερί στο χέρι μέσα στο σκοτάδι ,προκειμένου να φτάσει στο περίεργο δωμάτιο που ακούγονται οι θόρυβοι, και η αντίδρασή του να είναι  ''ΑΧ καλέ τρόμαξα ΛΙΓΟ'' και να έχει λίγο λαχάνιασμα.
Γιατί σε αυτές τις ταινίες ΕΣΥ πρέπει να φοβηθείς πάνω από όλα,και γι' αυτό επιβάλλεται να είναι ο χαρακτήρας ''περίεργος'' και να έχει θάρρος. 

Εντάξει αν ήταν στο χέρι μου θα του έλεγα τρόμαξε λίγο ρε μην είσαι LIKE A BOSS συνέχεια!!! Μα ο πούστης δεν φοβόταν με τίποτα!
Οπότε μην ακούσω τη λέξη ΑΓΓΟΥΡΙ !! Γιατί δεν ήταν αγγούρι σε αυτήν την ταινία.Άσε με ξέρω από αγγούρια!!

Να σημειώσω κάτι ακόμα.Ο σκηνοθέτης πρέπει να ξέρει τα πάντα για τον κύριο χαρακτήρα.Όχι μόνο ιδιότητα,πράξεις,παθήματα,αλλά πρέπει να εισχωρήσει στη ψυχοσύνθεσή του.Είναι μεγάλο λάθος που θεωρούν κάποιοι ότι η πλοκή έχει σημαντικότερο ρόλο στο σενάριο και οι χαρακτήρες αποτελούν δημιουργήματα για τον εμπλουτισμό της.Αντίθετα,η πλοκή χρησιμοποιείται για να αναπτυχθούν καλύτερα και ακριβέστερα οι χαρακτήρες.
Εδώ ο συγκεκριμένος χαρακτήρας αναπτύχθηκε λίγο εώς καθόλου!Και αυτό θεωρώ πως ήταν ένα σημαντικό λάθος, ή ας πούμε το ''αρνητικό στοιχείο'' της ταινίας!!


SPOILER !!

Το τέλος, μην το διαβάσεις ΕΛΕΟΣ.
Λοιπόν, για μένα υπάρχουν δύο εκδοχές.
1) είτε το φάντασμα, εφόσον είχε πάρει όρκο εκδίκησης δεν σταμάτησε ούτε λεπτό και δεν την ένοιαξε η προσφορά του Arthur
2)είτε ως ένδειξη ευχαριστώ ένωσε την οικογένεια του  Arthur ,με τον ''τρόπο της''


Σου αφήνει μια περίεργη αίσθηση το τέλος!Δεν ξέρεις αν σου άρεσε ή όχι!
Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου!!!



Διάφορες πληροφορίες.
i)Το παιδάκι που παίζει το γιο του ντανιελ , είναι ο βαφτισιμιός του.
ii)Τα  τρομαχτικά κουτιά με τα παιχνίδια που παίζουν μουσική, ήταν αληθινά παιχνίδια εκείνης της εποχής, και δεν δημιουργήθηκαν για την ταινία.
iii)Κάνει και ένα πέρασμα η γκόμενα του ντανιελ. Rosie Coker
Behind the scenes














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου