El laberinto del fauno

Αγαπημένη μου ταινία νούμερο Χ (δεν ξέρω μη με ρωτάς) είναι το El laberinto del fauno. Φυσικά ΦΥΣΙΚΑ Guillermo del Toro. Παντρεύει το ρεαλισμό με τη φαντασία.

Εξαιρετικά πολύπλοκη και δουλεμένη.

Η ταινία αυτή για πολλούς λόγους  θα σου μείνει αξέχαστη.


Η ιστορία εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του εμφυλίου της Ισπανίας ,τη δεκαετία του 1940.
Η μικρή Οφέλεια θα ταξιδέψει με την έγκυο μητέρα της ,Κάρμεν,στο σπίτι του καινούριου της συζύγου και κυνικού κυβερνητικού αξιωματικού,Vidal,ο οποίος έχει ως αποστολή να εξοντώσει τους αντάρτες που δρουν στην ισπανική επαρχία.

Η σχέση της μικρής με τον Vidal δεν θα είναι καθόλου καλή.Τον φοβάται πολύ και προκειμένου να ξεφύγει από την πραγματικότητα, καταφεύγει στη δημιουργία ενώς μαγικού κόσμου,γεμάτου μαγικά πλάσματα.Σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο η Οφέλεια θα μπορεί να γίνει πριγκίπισσα εάν περάσει τρεις δοκιμασίες.

Όλα ξεκινούν όταν η Οφέλεια ανακαλύπτει δίπλα στο σπίτι της έναν λαβύρινθο.Ο φρουρός του, είναι ένα μαγικό πλάσμα το οποίο της αποκαλύπτει ότι είναι η χαμένη από καιρό πριγκίπισσα του μυθικού αυτού βασιλείου.Για να γίνει όμως η βασίλισσα πρέπει να περάσει 3 πολύ επικίνδυνες αποστολές.
''Στο βασίλειο του κάτω κόσμου ζούσε μια πριγκίπισσα, η οποία ονειρευόταν τον κόσμο των ανθρώπων.Μια μέρα αψηφώντας τους φρουρούς, το έσκασε. Σα βγήκε έξω όμως ο ήλιος την τύφλωσε και έσβησε το παρελθόν από το νου της.Ξέχασε ποια ήταν και από που ερχόταν.Ένιωσε κρύο αρρώστια κ εν τέλη πέθανε.
Ο βασιλιάς,όμως ήλπιζε πως θα ξαναγυρίσει η κόρη του.Η ψυχή της θα ερχόταν πίσω σε άλλο σώμα.''

Η Κάρμεν υπάρχει ως διακοσμητικό στοιχείο στη ζωή του λοχαγού.Ο ίδιος θα ζητήσει από τον προσωπικό τους γιατρό, να σωθεί το παιδί αν υπάρχει κάποια επιπλοκή στην εγκυμοσύνη και πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στη μάνα ή το παιδί.
Κάνει πολλά όνειρα για τον αγέννητο γιο του, και είναι τα πάντα γι'αυτόν.
 Ο Βιντάλ έχει ως αποστολή να διώξει τους αντάρτες από την περιοχή στην οποία βρίσκονται.


Η Οφέλεια, συναισθηματικά εγκαταλειμμένη από τη μητέρα της αναζητά μια διέξοδο σε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.Δεν αντέχει να βλέπει την άρρωστη μητέρα της να υπακούει στον λοχαγό.Πολλές φορές θα της ζητήσει να φύγουν από αυτό το μέρος, χωρία κάποιο αποτέλεσμα.


Τι κάνει αυτή την ταινία τόσο ξεχωριστή?

Ας πιάσουμε αρχικά το θέμα.
Ο Guillermo καταφέρνει με άριστο τρόπο να κάνει μια ταινία πολέμου και φαντασίας.
Μα τι σχέση έχουν αυτά τα δύο??Τι πιο σκληρή πραγματικότητα από τον ίδιο τον πόλεμο?
Και τι σχέση έχει ο πόλεμος με την φαντασία?
Στην ουσία ο Guillermo δεν κάνει διάκρισή ανάμεσα στο δράμα,τον πόλεμο και τη φαντασία.Αντιθέτως, ασχολείται το ίδιο σχολαστικά με όλα.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως με ένα γρήγορο μοντάζ θα βγαίναν δύο διαφορετικές ταινίες.
Μια πολέμου και μια φαντασίας.
Σημαντικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι η φαντασία της αποκτά ρεαλιστικές διαστάσεις


Συνεχίζω με τον τεχνικό τομέα.
Τι να πρώτο πω?? Πες μου τι?Υποβλητική μουσική, καλοδουλεμένα σκηνικά και
ευφυές μακιγιάζ, (από την ουλή του λοχαγού μέχρι τα μυθικά πλάσματα.)
Δεν έχεις δει ποτέ ξανα καλύτερα μυθικά πλάσματα από τον Pale Man και τον Fauno
Και τα δύο τα ενσαρκώνει ο ίδιος ηθοποιός ( Doug Jones ), ο οποίος ήταν και ο μοναδικός σε όλο το σετ που δεν μιλούσε Ισπανικά.
(5 ώρες έκανε να μεταμορφωθεί σε Pale Man, ενώ μπορούσε να δει μόνο από τα ρουθούνια.)

Όταν πρώτο είδα την ταινία έκλαψα (ΛΙΓΟ όμως,γιατί είμαι και πολύ χαρντκορ) 
Επίσης νευρίασα που έκανε αυτό το μιξ.Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ με τη φαντασία της μικρής, που με ξίνιζε η πραγματικότητα.
Αυτό κράτησε για μια ώρα.Όταν κάθισα και σκέφτηκα,λίγο παραπάνω,ΤΙ ΕΙΧΑ ΜΟΛΙΣ ΔΕΙ, συνειδητοποίησα ότι ήταν ένα αριστούργημα.
Αλλά ακόμα και μέχρι σήμερα παραδέχομαι ένα πράγμα.Πως εάν ήταν αποκλειστικά μια ταινία φαντασίας τότε όχι μόνο θα ήταν αριστούργημα, αλλά θα ήταν και μια από τις καλύτερες ταινίες που έγιναν εβερ εβερ εβερ.
(Το λέω διότι κάποια στιγμή σε κουράζει αυτό το μιξ )

Δεν θα επεκταθώ στο πολιτικό στοιχείο της ταινίας.Ο καθένας με τις ταινίες του μπορεί να βγάζει προς τα έξω όποια άποψη θέλει.Ναι υπήρχαν οι καλοί και οι κακοί,αλλά χάνεις το νόημα της ταινίας αν κάθεσαι και ψηλαφίζεις με μιζέρια την κάθε άποψη του σκηνοθέτη.Δεν περιμένεις μια ταινία για να σου μάθει ιστορία, ή για να σου μεταδώσει απόψεις.Τέλος!

Να κάτι τέτοια με κάνουν και γελάω!! ΑΧΧΑΧΑ ! ΕΛΕΟΣ!

Διαφορες πληροφορίες.
Η Björk εμπνεύστηκε από την ταινία και έγραψε το τραγούδι Pneumonia.
Ο Guillermo έκανε μόνος του τη μετάφραση των υποτίτλων από τα ισπανικά στα αγγλικά, διότι δεν εμπιστεύεται πια τους μεταφραστές.
Λέγεται ότι για τη σκηνή όπου ο Doug Jones τρώει τις νεράιδες,έπρεπε να δαγκώσει προφυλακτικά με ψεύτικο αίμα.! 6 υποψηφιότητες για Όσκαρ

SPOILER !!
Ένα σχόλιο για το τέλος.
Δεν θα μάθουμε ποτέ αν το παραμύθι υπήρχε όντως ή αν τελικά η μικρή πήγε στον παράδεισο.Ή έστω αν στο μυαλό της ήθελε να δικαιωθεί.Να ήταν οι τελευταίες τις σκέψεις πριν το θάνατο.Πως, ξέρεις όλα οκ! Δικαιώθηκες! Τώρα θα πας εκεί που σου αξίζει,μακριά από τον πόνο.
Εγώ προτιμώ να σκέφτομαι πως όλα ήταν στη φαντασία της και όταν ήρθε το τέλος της, είχε έναν ωραίο θάνατο.Και το προτιμώ αυτό γιατί μαρέσει η φαντασία να υπάρχει μόνο στα πλαίσια του μυαλού.

Το σημείο που με συγκίνησε πολύ ήταν στο τέλος, η σκηνή με το λοχαγό.
Αν δεις την ταινία θα καταλάβεις τι εννοώ.
Αυτό το κτήνος, εκτός του ότι αποδέχτηκε πως ήρθε το τέλος του, είχε καταβάθος κάποιες αξίες.Ένα πράγμα ζήτησε, μια επιθυμία...και εκεί που νόμιζες ότι θα τον λυπηθούν...όχι μόνο δεν τον λυπήθηκαν, αλλά έκαναν τον θάνατό του ακόμα πιο τραγικό.
Δεν ήταν τραγικός ο θάνατος που απλά έφαγε μια σφαίρα, αλλά που του είπαν,
 ''Ο γιος σου δεν θα μάθει ποτέ ότι υπήρχες''
Ο Guillermo έχει δηλώσει, "I always think of that beautiful quote by Søren Kierkegaard that says the tyrant's reign ends with his death, but the martyr's reign starts with his death. I think that is the essence of the movie; it's about living forever by choosing how you die."

ΤΕΛΟΣ ΤΟ SPOILER 
(Ναι λες και δεν το είδες, ΑΛΛΑ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ)
Πριν κλείσω,έτσι για να πω τον πόνο μου,(το έχω ανάγκη ρε παιδί μου!) κέρδισα πρόσκληση για την πρεμιέρα της ταινίας Hugo και δεν μπόρεσα να πάω λόγο απεργίας σε όλα τα μέσα. Έτσι έχω ψυχολογικά από τότε.
Μουαχαχχαα!

Πάρε εικόνες από ταινία και making of!!! :)