Είναι απίστευτο το πόσο πολύ μπορεί να επηρεαστεί κάποιος σε λίγο χρονικό διάστημα και κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη.
Ένας καθηγητής γυμνασίου σκέφτεται μια πρωτότυπη μέθοδο για να δείξει στους μαθητές του πως είναι η ζωή κάτω από δικτατορικό καθεστώς.Όταν η μάζα ακολουθεί έναν ηγέτη.
Εκείνη την εβδομάδα το σχολείο είχε 2 συγκεκριμένα θέματα με τα οποία οι μαθητές θα ασχολιόντουσαν.Την αναρχία και την απολυταρχία.Οι μαθητές μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα σε αυτά τα δύο μαθήματα, για να παρακολουθήσουν.
Το μάθημα της απολυταρχίας έτυχε στον καθηγητή Rainer.Δημιουργεί ,λοιπόν, με τους μαθητές του μια ομάδα.Οι μαθητές αποφασίζουν να βρουν ένα όνομα για την ομάδα, συγκεκριμένη ενδυμασία καθώς και χαιρετισμό.Όλα αυτά γίνονται σταδιακά.
Βλέπουμε, λοιπόν, στην ταινία σε πόσο μικρό χρονικό διάστημα τα παιδιά ταυτίζονται κυριολεκτικά με την ιδεολογία της ομάδας τους.Φτάνουν στο σημείο να κάνουν πράγματα που ποτέ τους δεν θα έκαναν.Επιχειρούν να διαδώσουν την ομάδα τους με κάθε κόστος, ενώ από την άλλη όποιος δεν συμφωνεί με την ομάδα τους είναι γι' αυτούς ''εχθρός''.Ο ενθουσιασμός τους είναι τόσο μεγάλος που προσπαθούν να ενδυναμώσουν την ομάδα τους κάνοντας πέρα όποιον είναι εναντίον της, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε μια φασιστική ομάδα.
Ο ίδιος ο καθηγητής έχει αναρχικές αντιλήψεις, ωστόσο σαν σωστός εκπαιδευτικός θα προσπαθήσει να κάνει τη δουλειά του όσο σωστά γίνεται.Ενδιαφέρεται να κινήσει το ενδιαφέρον των μαθητών του και να τους κάνει να συμμετέχουν ενεργά στο μάθημα, χωρίς να βαριούνται.
Φυσικά θα υπάρχουν και κάποια παιδιά που μη αντέχοντας την κατάσταση των συμμαθητών τους, θα προσπαθήσουν να τους ανοίξουν τα μάτια.
Μένουν έκπληκτοι με την αλλαγή των συμμαθητών τους , ενώ αντιμετωπίζονται από αυτούς ως ''παρίσακτοι'' εφόσον σνομπάρουν την ομάδα τους.
Γερμανική ταινία έτους 2008.Βασισμένη στο best seller του Tod Strasser και σε πραγματική ιστορία μιας σχολικής τάξης στο Πάλο Αλτο της Καλιφόρνια το 1967.
Πολύ θαρραλέα επιλογή του σκηνοθέτη Dennis Gansel να ασχοληθεί με ένα τέτοιο θέμα.
Αν αυτή η ταινία γινόταν στην Αμερική ή στην Αγγλία η επιτυχία της θα ήταν πολύ μικρή έως ανύπαρκτη.Οι Γερμανοί τα τελευταία χρόνια προτιμούν να ασχολούνται με τέτοιου είδους θέματα καθώς σαν λαός νιώθει την ευθύνη του εφιάλτη της δικτατορίας.
Η ταινία έχει και εναλλακτικό τέλος στο dvd.Δεν το προτιμώ.Προτιμώ το κανονικό, γιατί ταίριαζε περισσότερο.
H ταινία είναι μικρή σε διάρκεια, και σε τραβάει με την υπόθεσή της.
Ωστόσο αυτό που με ξίνισε ήταν το θέμα της πειστικότητας.Δεν με έπεισαν τα παιδιά που ''πορόθηκαν'' με την ιδεολογία.(Στον ψυχολογικό τομέα πάντα.)
Δεν είδα δηλαδή πως εξελίχθηκε η ψυχολογία τους.Παρα μόνο τις μαζικές ξαφνικές παράνομες πράξεις τους.
Η ψυχολογία των ατόμων δεν αλλάζει μαζικά σε 5 μέρες.Συμφωνώ ότι ο χρόνος είναι κινηματογραφικός, αλλά ίσως έπρεπε να γίνουν και άλλα πράγματα γα να πειστεί ο θεατής για την αλλαγή των παιδιών.Μια εβδομάδα είναι πολύ λίγη για μια τόση μεγάλη αλλαγή.Ειδικά όταν αφορά αλλαγή σε μαθητές που από τη φύση τους έχουν μια τάση προς τις σκανταλιές και αναρχία.Αισθάνθηκα ότι το θέμα εξετάστηκε εντελώς επιφανειακά.
Δεν πήρε στα σοβαρά το ίδιο του το θέμα και γι' αυτό δεν το πραγματεύτηκε.
Παρόλα αυτά η ταινία είναι πολύ καλά δομημένη και ο ρυθμός αρκετά ικανοποιητικός.
Πολύ καλοί είναι οι νέοι ηθοποιοί, οι οποίοι δίνουν ζωή και προσωπικότητα ,ο καθένας τους ξεχωριστά ,σε κάθε χαρακτήρα που παριστάνουν.
Εννοείται ότι ο προβληματισμός της ταινίας παραμένει επίκαιρος,(ο φασισμός δεν είναι ιστορία.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου