The Fall

1920 βρισκόμαστε σε ένα νοσοκομείο στα περίχωρα του Los Angeles.

Η μικρή στρουμπουλούλα Alexandria με το σπασμένο το χεράκι της , τριγυρνάει στους διαδρόμους του νοσοκομείου ψάχνοντας κάτι να περάσει την ώρα της.

Ώσπου θα γνωρίσει τον Roy Walker.Έναν νεαρό ανάπηρο (λόγω μιας πτώσης-ήταν κασκαντέρ σε μια ταινία) ,με τον οποίο γίνονται φίλοι.

Ο Roy της λέει κάποιες φανταστικές ιστορίες,θέλοντας ο ίδιος να αδειάσει το μυαλό του από μια ερωτική απογοήτευση που είχε.

Το παραμύθι που θα της διηγηθεί ο Roy ,έχει να κάνει με 5 ήρωες εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους.

Έναν πρώην σκλάβο, έναν Ιταλό πυροτεχνουργό, έναν Ινδό μυστικιστή , τον Δαρβίνο, και το πρωταγωνιστή Roy.

Όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους, αλλά έχουν ένα κοινό σκοπό,βρίσκονται σε μια αποστολή να σκοτώσουν έναν διεφθαρμένο κυβερνήτη, ο καθένας για τους λόγους του.

 Με τη βοήθεια της ζωηρής φαντασίας της μικρής, παραμύθι και πραγματικότητα θα μπλεχτούν,καθώς εξελίσσεται η ιστορία.

Το παραμύθι του Roy θα στηρίζεται σε σχεδόν πραγματικά γεγονότα και πραγματικούς χαρακτήρες.

Είναι στην ουσία η ιστορία του.

Στα ενδιάμεσα της ιστορίας, ο Roy ζητάει από τη μικρή να του φέρει κάποια χάπια, καθώς ο ίδιος έχει τάσεις αυτοκτονίας.

Η μικρή όμως ασυναίσθητα θα κάνει πράγματα για να τον σώσει, χωρίς η ίδια να αντιλαμβάνεται τους σκοπούς του.

Είδα μαγευτικές εικόνες και μια υπέροχη σκηνοθεσία.

Ένα εξαιρετικά ταλαντούχο κοριτσάκι και μια φιλική σχέση ανάμεσα σε αυτήν και στον Roy, που με συγκίνησε.

Οι διάλογοι τους με έκαναν να αισθάνομαι ότι υπάρχει 100% αληθοφάνεια, και ότι η σκηνή που μιλάνε έχει συμβεί στην πραγματικότητα, και απλά κάποιος τους τραβούσε εκείνη τη στιγμή.Να προσθέσω πως είναι Ρουμάνα η  μικρή και μάθαινε τις ατάκες της παπαγαλία.

Το κοριτσάκι,ούτε επαγγελματίας ηθοποιός δεν το φτάνει.Ειδικά με αυτό που καταφέρνει να σου μεταδώσει..

Και ο Roy κατάφερε να μου μεταδώσει αυτήν την θλίψη που είχε μέσα του.

Επιπλέον, ανατρίχιασα σε μια σκηνή που ξεσπάει γιατί....

Spoiler!!

πέθανε ο γέρος στο απέναντι κρεβάτι και όχι ο ίδιος που έκανε απόπειρα να αυτοκτονήσει.
http://www.youtube.com/watch?v=J8X4A_u5DcM 

(Πού ήσουν κρυμμένος κούκλε μου τόσο καιρό??With your deep sexy φωνούλα σου?!)

Τα 5 πρώτα λεπτά της ταινίας έμεινα λίγο σκαλωμένη καθώς δεν καταλάβαινα τι έβλεπα( στο τέλος κατάλαβα).

Παρόλα αυτά η ασπρόμαυρη εικόνα, το soundtrack, το slow motion και οι περίεργες εικόνες με έκαναν να περιμένω πολλά από αυτήν την ταινία.

Ευτυχώς δικαιώθηκα.

Τα χρώματα ,τα σκηνικά , τα κουστούμια,ο φωτισμός είναι ανυπέρβλητα.

Το τρομερό σε όλες αυτές της μεγαλοπρεπείς εικόνες είναι ότι δεν υπήρχαν καθόλου εφέ.Απλώς ο Ινδός σκηνοθέτης, TarseSingh, έπαιζε με την κάμερα με σκοπό οι εικόνες να φαίνονται σουρεαλιστικές.Επίσης επεξεργάστηκαν οι σκηνές μονάχα για να φαίνονται πιο έντονα τα χρώματα.

Ωστόσο η ταινία δεν αποτελεί μόνο eye candy. Δεν θα σου τραβήξει την προσοχή ΜΌΝΟ το εικαστικό της κομμάτι.Αντιθέτως έχει μια πολύ βαθιά πλοκή που θα σε συγκινήσει και θα σε κάνει να ταυτιστείς με τους ήρωες..

Η ταινία έκανε να γυριστεί τουλάχιστον 3 χρόνια, σε 26 τοποθεσίες και 18 χώρες.

Κάθε σκηνή της ταινίας είναι ένα κομμάτι τέχνης.Μάλλον έχουμε να κάνουμε με ένα μικρό είδος αριστουργήματος.

Και λέω ''μικρό είδος'' διότι αισθάνθηκα ότι κάτι έλειπε.

Δεν μπορώ να προσδιορίσω αυτή τη στιγμή τι ήταν αυτό, όμως το σίγουρο είναι ότι όντως κάτι ή έλειπε ή έπρεπε να αφαιρεθεί.

Ίσως το γεγονός ότι τραβήχτηκε λίγο παραπάνω η ιστορία μόνο και μόνο για να δείξουν αυτές τις μαγευτικές εικόνες.Σε σημείο που γίνεται ΊΣΩΣ λίγο κουραστικό

Τέλος έμπνευση για την αφίσα της ταινίας ήταν  ένα πίνακας του Salvador Dali.

Εικόνες από την ταινία,

Enjoy