Πρώτη φορά μετά από θρίλερ ένιωσα μια τόσο μεγάλη δυσφορία , φρίκη , αηδία, ανατριχίλα και πάει λέγοντας. Από καθαρά προσωπικό θέμα και χωρίς να συγκρίνω την ταινία με άλλες παρόμοιες της.
Σύμφωνα με τον ''άρρωστο '' χαρακτήρα της ταινίας , τον Quaid , ο καθένας πρέπει να αντιμετωπίσει το ''θηρίο'' δηλαδή τον φόβο του και να τον νικήσει.
Ο Quaid, λοιπόν, πείθει δύο συμφοιτητές του να κάνουν ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τον φόβο των ανθρώπων. Το ντοκιμαντέρ φαίνεται να εξελίσσεται ομαλά, δείχνοντας διάφορους ανθρώπους να εξομολογούνται τους βαθύτερους τους φόβους. Ο Quaid όμως, επιθυμεί να πάει την έρευνα σε άλλο επίπεδο, παίζοντας και ελέγχοντας τους φόβους των ανθρώπων.
Stephen : Μετά το θάνατο του αδερφού του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ισχυρίζεται πως έχει μια βαρετή ζωή. Σπουδάζει κινηματογράφο και δουλεύει σε βιβλιοπωλείο. Δεν αισθάνεται πως φοβάται, καθώς όταν πέθανε ο αδερφός του ένιωσε μονάχα λύπη και θυμό. Δεν ένιωσε φόβο γιατί σύμφωνα με τον ίδιο αυτό θα ήταν κάτι εγωιστικό.
Cheryl Fromm: Μετά από μια τραυματική εμπειρία με τον πατέρα της δεν αντέχει να τρώει κρέας , ούτε καν να το βλέπει ή να το μυρίσει.
Abby: Δουλεύει με τον Stephen στο βιβλιοπωλείο. Έχει σε όλο της το σώμα και στο πρόσωπο σημαδεμένο εκ γενετής ένα μαύρο σημάδι. Η ίδια νιώθει ντροπή και διαφορετική από τον υπόλοιπο κόσμο.
Quaid : Ένας χαρακτήρας άρρωστος και διεστραμμένος. Πάσχει από τους δικούς του φόβους, καθώς όταν ήταν μικρός βίωσε τη δολοφονία των γονιών του.Από τότε βλέπει εφιάλτες και αισθάνεται πως κάποια στιγμή δει τον δολοφόνο. Το αρρωστημένο του μυαλό θα προσπαθήσει να φέρει στην επιφάνεια τους χειρότερους εφιάλτες των υπολοίπων χαρακτήρων .
Στο σύνολό του η ταινία είναι κάπως σκοτεινή , στο τελευταίο μέρος γίνεται θρίλερ με ένα καθόλου χαρούμενο τέλος ,χωρίς ηθικό δίδαγμα και χωρίς κάποια δικαίωση.
--------------------------------------------
SPOILER!!!!
Ο Quaid όντας ένας δημιουργικός δολοφόνος ,κάνει απίθανα πράγματα στους ήρωες για να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους.Αυτό το οποίο με έκανε να αισθανθώ δυσφορία ήταν ,όταν ο ίδιος κλειδώνει την Cheryl σε ένα δωμάτιο και δεν την άφηνε να φύγει, με μοναδικό φαγητό ένα ωμό κρέας. Η ίδια δεν το αγγίζει, μετά από 7 μέρες όμως αναγκάζετε να το φάει. Κόντεψα να ξεράσω όταν έτρωγε το μουχλιασμένο κρέας.
Το τέλος ήταν συγκλονιστικότατο. Ο Quaid έσυρε το νεκρό σώμα του Stephen σε ένα άλλο μικρό δωμάτιο που είχε κλεισμένη την Cheryl και της λέει, '' Να δούμε πόσο καιρό θα κάνεις να το φας αυτό!!''. Πόσο φρίκη?
---------------------------------------------
Συνεντεύξεις ορισμένων φοιτητών που μου κίνησαν το ενδιαφέρον.
''Ο θεός είναι άνθρωπος και ο άνθρωπος νομίζει πως είναι ο θεός.''
''Από φυσιολογικό παιδί ,έφτασα στο σημείο να νιώθω αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο. Θυμάμαι έλεγα μια προσευχή μικρός, την οποία μου έμαθε η μητέρα μου.'' Γλυκέ Ιησού, κάτι τέτοιο, πρόσεχε αυτό το παιδί. Δε θυμάμαι άλλο... χαχα έχω καιρό να το χρειαστώ.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου