Πρώτα από όλα εάν σου αρέσει ο Stanley Tucci θα τον δεις στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του μέχρι στιγμής. Η ερμηνεία του και μόνο μπορεί να σε καθηλώσει. Γενικότερα το έργο σε κερδίζει με την φαντασία του και τις ερμηνείες.
Η τραγικότητα του πατέρα είναι φανερή , ενώ ο κόσμος της μικρής Susie εξάπτει τη φαντασία . Είναι από τα έργα που από το πρώτο δευτερόλεπτο σε κρατάει σε αγωνία. Επειδή έχω ένα ελάττωμα να αφαιρούμαι συνέχεια, ήταν από τις ελάχιστες φορές που δεν έχασα λεπτό.
Έχουμε να κάνουμε , λοιπόν, με τον φόνο ενός 14 χρονου κοριτσιού. Η ίδια αφηγείται την ιστορία της από τον δικό της μαγικό παράδεισο. Παρακολουθεί την οικογένειά της που δεν αποδέχεται το χαμό του κοριτσιού, αλλά προσπαθεί να βρει στοιχεία για το δολοφόνο της.
Ο παράδεισος της Sussie δείχνει το ταλέντο του Peter Jackson όσον αφορά την αισθητική και τα εφέ. Χρώματα χαρούμενα, θάλασσα ευτυχία και καλό. Απεικόνισε τον παράδεισο της Susie όπως ακριβώς θα άρμοζε στην φαντασία ενός 14 χρονου κοριτσιού.
Άν υπήρχε κάτι το οποίο με ενόχλησε ήταν το γεγονός ότι δεν αισθάνθηκα αυτήν την τραγικότητα των γονιών. Δεν με έπεισε ούτε στο ελάχιστο η μητέρα.
Από την άλλη όμως σκέφτηκα ότι εάν ήταν τόσο τραγικοί όλοι τους ίσως να έχανε το νόημα της η ταινία και να κατέληγα να την αποκαλέσω ''υπερβολική''. Ποτέ δεν θα μάθω.
την έχω δει... πολύ καλή ταινία...
ΑπάντησηΔιαγραφήγι' αυτό που λες για τη μητέρα , αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι τη στενοχώρησε τόσο που δεν ήθελε να το σκέφτεται , ήθελε να ξεχάσει για να ηρεμήσει... όμως στο τέλος το αποδέχτηκε και μπήκε και στο δωμάτιό της.
Δεν ξέρω μπορεί να κάνω λάθος...
Το τέλος ήταν φοβερό , ό,τι αξίζει σε ένα τέρας σαν κι αυτόν...
Αφασία η Susan Sarandon!! :P
Γενικά έχω ένα προσωπικό κόλλημα με την τραγικότητα των γονιών.Θέλω όταν κάτι κακό συμβαίνει στο παιδί, οι γονείς να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να το σώσουν.Θέλω να βλέπω να υπάρχει η θλίψη στην ατμόσφαιρα.(ΕΙΔΙΚΑ από το μέρος της μάνας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο όπως είπα και παραπάνω, εάν γινόταν περισσότερο τραγική η μητέρα ίσως να κατέληγε υπερβολική.Αλλά και πάλι, σε αυτόν τον τομέα δεν θα με ένοιαζε η υπερβολή.Την συγχωρώ δηλαδή.
Όπως είπα, επίσης, παραπάνω, ποτέ δεν θα μάθω αν όντως θα ήταν καλύτερα αν γινόταν περισσότερο τραγική.Και ο λόγος είναι διότι η ταινία εστιάζει αλλού το ενδιαφέρον της.Στην φαντασία, στον δολοφόνο, και στον πατέρα που αποφασίζει να είναι αυτός που δεν θα το βάλει κάτω.
Άρα, εάν η μητέρα γινόταν περισσότερο τραγική, ίσως η ταινία ξέφευγε και γινόταν φθηνό μελόδραμα.
Ίσως εμένα να με ικανοποιούσε, αλλά η ταινία δεν θα ήταν το ίδιο καλή.
Και πάλι, ποτέ δεν θα μάθουμε.... :)
Πάλι καλά που με ενόχλησε μόνο αυτή η μικρή λεπτομέρεια.Γιατί κατατάλλα είναι μια ταινία που αξίζει πραγματικά.
Ναι , κατά κάποιον τρόπο υπήρχε μια ισορροπία... από τη μία ο πατέρας που δεν μπορεί να το ξεχάσει και από την άλλη η μητέρα που το ξεπερνάει και προχωράει. Δείχνει και τη διαφορά στο χαρακτήρα τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά , όλες αυτές οι εικόνες από τον παράδεισο της Σούζι με όλα τα άλλα κορίτσια που είχε σκοτώσει ο παιδεραστής ήταν φοβερές , όπως θα τις σκεφτόταν ένα παιδί :) Καταπληκτική ταινία...